Voor de achtertuin en in de zomer is een CO2 buks ook een goede keuze. Zeker als je een niet al te grote achtertuin hebt kun je prima uit de voeten met de wat lagere mondingssnelheid van niet meer dan 200 m/s. Er zijn wel wat eigenschappen waar je rekening mee moet houden. De eerder genoemde druk van 60 bar bij kamertemperatuur zakt naar mate de temperatuur afneemt. Dat betekent dat als het buiten koud is je behoorlijk op energie inlevert. Bij 7 graden Celsius is de druk 40 bar, bij 12 graden 50 bar en bij 25 graden 60 bar. Wat echter nog meer invloed heeft is de afkoeling van de gaspatroon tijdens het schieten.
Door verdamping koelt de CO2-vulling sterk af en daarmee neemt de druk af. Pellets in een serie schoten komen steeds lager aan. Als je even wacht komen de pellets weer wat hoger aan. Deze factor is verwarrend en werkt voor de (onervaren) erfschutter frustrerend. CO2 aandrijving is prima als je gaat schieten op normale temperaturen en je de gaspatroon de tijd geeft om na een aantal schoten weer op temperatuur te komen. Duurdere CO2-buksen (meestal voor de 10 m wedstrijdbaan) hebben een regulator die het effect van afkoeling compenseert. Dat gaat dan wel weer ten koste van de mondingsenergie. Voor het overige is er weinig verschil met een persluchtbuks, omdat het principe identiek is. Belangrijk voordeel is dat de CO2 buks veel goedkoper is dan de persluchtbuks. Dat komt ook omdat je geen pomp of persluchtfles hoeft aan te schaffen. Als je veel schiet moet je rekening houden met het verbruiken van CO2-patronen, die natuurlijk ook geld kosten.
De pompbuks was vroeger de top van de luchtbuksen met name door de geringe terugslag. Tegenwoordig is de pompbuks verdrongen door de persluchtbuks. Nu is het een legende en zie je weinig ontwikkeling. Dit neemt niet weg dat het wapen nog veel fans heeft.
De luchtbuks heeft een vaste loop en er wordt met een onderspanner opgepompt. Door meer of minder pompbewegingen kan de opgebouwde druk worden gevarieerd. Dit kan handig zijn als je de kogelbaan wilt veranderen. Echter bij ondeskundig gebruikt leidt de variatie in druk tot verwarring en zal de schutter meer moeite hebben om zijn buks te leren kennen. Hierdoor heeft de pompbuks onterecht het imago van onbetrouwbaarheid. De pompbuks is een enkelschots buks, die moet worden opgepompt voor ieder schot en waar slechts één pellet tegelijk kan worden geladen.